Notatki z masterclassu Tylera Fiske’a o przekształcaniu pomysłu w działający system AI
TL;DR
- Nie potrzebujesz wykształcenia informatycznego – Tyler nie ma CS degree, a jego studenci budują agentic workflows w 4 tygodnie
- Research-first approach – połowa pracy to głębokie zrozumienie problemu, biznesu i kontekstu przed pierwszą linijką promptu
- Separacja ról = lepsza jakość – eksperci nie muszą być dobrzy w komunikacji z klientem, a agenci customer service nie muszą znać się na technikaliach
- System instructions wymagają iteracji – pierwszy draft to ocena B/C, dopiero po self-review i przepisaniu dostajesz A-
- Human-in-the-loop to standard odpowiedzialności – nigdy nie wdrażaj w pełni autonomicznego systemu bez checkpointów dla człowieka
- Ekonomia odwrócona – przestań liczyć koszty narzędzi, zacznij liczyć wartość zaoszczędzonego czasu ekspertów
- Meta-prompting to sekretna broń – agenci, którzy budują i poprawiają innych agentów, to fundamentalny akcelerator
Kontekst
Tyler Fiske nauczył tysiące studentów budowania agentów AI i pracował z setkami firm nad implementacją AI w ich procesach. Jego podejście różni się od typowego „vibe codingu”. To metodyczna, research-driven praktyka, którą można nauczyć się bez technicznego backgroundu. W tym masterclassie pokazuje na żywo, jak w godzinę przejść od pomysłu do działającego multi-agentowego systemu obsługi klienta dla Apple.
Od pomysłu do produkcji – fundamenty podejścia
Mentality praktyka AI vs tradycyjny programista
Według Tylera, mentality AI practitioner jest bardzo podobna do forward-deployed engineera. Kluczem nie jest kod, ale głębokie zrozumienie problemu biznesowego. Potrzeba zrozumieć problem, zrozumieć biznes, dotrzeć do „secret sauce” – dopiero wtedy można zbierać wymagania i zacząć budować.
To podejście research-first nie jest opcjonalne. W praktyce oznacza ono:
- Dogłębną analizę biznesu klienta
- Identyfikację tribal i tacit knowledge w organizacji
- Mapowanie ekspertyz w zespole
- Tymczasowe „wejście w skórę” zespołu klienta
Prosty front-end, potężny back-end
Tyler często komunikuje się z agentami bardzo luźnym językiem, używając nawet dyktowania głosowego przez MacWhisper. Ta prostota na froncie jest możliwa tylko dzięki ekstremalnie rozbudowanemu back-endowi. Tym back-endem są szczegółowe instrukcje systemowe (system instructions).
Przykładowo, jego meta-agent Gigawatt ma instrukcje liczące niemal 72,000 znaków, napisane w XML. To właśnie w tych instrukcjach zawarty jest cały proces, frameworki i techniki badawcze. Dzięki temu Tyler może mówić do agenta naturalnie, a agent wie dokładnie, jak interpretować te polecenia i jakich standardów się trzymać.
Clear agent – specjalista od deep research prompts
Tyler używa nie tylko Gigawatta, ale też agenta o nazwie Clear. To kolejny przykład ekstremalnej specjalizacji. Clear jest hyper-focused na pisanie deep research prompts specyficznie dla Perplexity, Anthropic, ChatGPT i Google. Gigawatt pyta Cleara, jakie obszary wymagają research, a Clear pisze optymalne prompty dla każdej platformy.
To pokazuje, jak głęboko idzie filozofia „jeden agent = jedna rola”. Nawet pisanie promptów research ma dedykowanego agenta, co z kolei przyspiesza cały proces.
Architektura multi-agentowa – dlaczego separacja ról ma znaczenie
Analogia z zespołem w firmie
Tyler wyjaśnia koncepcję multi-agent systems przez analogię z prawdziwym customer service. W rodzinnej firmie Growers Solution (sprzedaż sprzętu ogrodniczego) zespół obsługi często musi przejść przez pięć kroków: otrzymać pytanie od klienta, znaleźć eksperta w firmie, uzyskać odpowiedź techniczną, przetłumaczyć ją na język zrozumiały dla klienta, i wreszcie odpowiedzieć w empatyczny, on-brand sposób.
Eksperci rzadko są tymi, których chce się stawiać do odpowiadania na emaile klientów. Nie dlatego, że są oschli – po prostu są ekspertami. Destylacja tej wiedzy do poziomu, na którym klient chce rozmawiać, nie zawsze rezonuje.
Stąd natural separation of concerns:
- Core (expert agent) – zna wszystko o produktach, potrafi przeprowadzać research w RAG i w internecie
- Echo (customer service agent) – wie, jak mówić do ludzi, jest empatyczny, on-brand, nie musi znać szczegółów technicznych
W rozwiązaniu produkcyjnym komunikacja między tymi dwoma agentami powinna odbywać się w formacie JSON. Mimo że jest nieczytelny dla człowieka, jest niezwykle łatwo parsowany przez modele LLM, zapewniając wysoką niezawodność przepływu danych.
Quick Reference: 8-krokowy proces budowy agenta
| Krok | Działanie | Narzędzia/Strategia |
|---|---|---|
| 1. Inicjacja | Zastosuj podejście „praktyka AI”. Zacznij od zdefiniowania problemu | Mentalność (nie kodowanie) |
| 2. Zakres | Użyj Promptu Inicjującego, prosząc AI o zadanie pytań precyzujących | Meta-agent (np. Gigawatt) |
| 3. Planowanie | Stwórz PRD na podstawie ustaleń | Prompt do Syntezy |
| 4. Architektura | Zaprojektuj system multi-agent | JSON dla komunikacji |
| 5. Baza wiedzy | Zbuduj bazę RAG, skanując strony | Web scraping no-code |
| 6. Research | Zleć meta-agentowi zidentyfikowanie luk w wiedzy | Prompt Delegujący Research |
| 7. Meta-Prompting | Poproś agenta o napisanie promptów dla innych modeli | Prompt do Meta-Promptingu |
| 8. Iteracja | Użyj agentów do ulepszania | XML dla system instructions |
System instructions – serce każdego agenta
Iteracyjny proces tworzenia (eval → improve → rewrite)
Tyler nie oczekuje, że pierwsza wersja system instructions będzie idealna. Pierwszy draft to ocena B/C, dopiero po eval i rewrite dostajesz A-.
Proces wygląda następująco:
- Gigawatt pisze V1 draft na podstawie PRD i research
- Przechodzi do self-evaluation (często 77-82/100)
- Wskazuje luki i sposoby ich zapełnienia
- V2 rewrite z uwzględnieniem feedbacku (skok do 85-90/100)
- Production testing – observational evals
Konkretne liczby – wielkość system instructions
- Core agent (expert): ~7,000 tokenów
- Echo agent (customer service): ~8,900 tokenów
- Gigawatt (meta-agent): ~72,000 znaków (nie tokenów!)
Dodatkowe perełki z masterclassu
Emotion prompting działa
Tyler zawsze kończy prompty frazą: „Go get ’em, slugger!” Emotion prompting to technika z research – pozytywne wzmocnienie rzeczywiście poprawia performance LLM.
MacWhisper do voice-to-text
Tyler mówi dużo szybciej niż pisze. To exponential efficiency boost – atakuje problem z każdej strony jednocześnie.
Saved prompts = game changer
Tyler ma bibliotekę gotowych promptów. Dialing in tych promptów zajmuje czas, ale potem wielokrotnie przyspieszają pracę.
Queuing messages w Typing Mind
Można zakolejkować kilka promptów, które wykonają się sekwencyjnie. Zamiast czekać przy komputerze, wracasz za 10 minut do gotowych rezultatów.
Speed from repetition, not talent
Szybkość Tylera to nie wrodzony talent – to tysiące godzin praktyki. Każdy może to osiągnąć przez consistent practice.
QUICK START: 4 kluczowe prompty dla początkujących
Zanim przejdziesz do szczegółowej biblioteki 12 promptów, oto esencja – cztery podstawowe prompty, które Tyler używa w każdym projekcie.
1. Prompt Inicjujący Projekt
Zastosowanie: Na samym początku projektu. Zamiast od razu wydawać polecenie, prosisz AI o pomoc w zdefiniowaniu problemu.
Kluczowa fraza:
"Zadaj mi trzy pytania precyzujące, abyśmy byli zgodni co do zakresu."
Dlaczego działa: Przenosi agenta z roli biernego wykonawcy do aktywnego stratega.
2. Prompt Delegujący Research
Zastosowanie: Gdy masz ogólny zarys, ale nie wiesz, jakich informacji brakuje.
Kluczowa fraza:
"Daj mi trzy obszary do pogłębionej analizy (deep research), które Twoim zdaniem powinniśmy zbadać."
Dlaczego działa: Agent często widzi knowledge gaps, których człowiek by nie zauważył.
3. Prompt do Meta-Promptingu
Zastosowanie: Najbardziej zaawansowana technika dla najlepszych wyników.
Kluczowa fraza:
"Napisz dla każdego z nich gotowy prompt do 'deep research', którego będziemy mogli użyć na Perplexity i Anthropic."
Dlaczego działa: Wyspecjalizowany agent optymalizuje pod konkretny tool.
4. Prompt do Syntezy i Planowania
Zastosowanie: Po burzy mózgów – formalne zebranie ustaleń.
Kluczowa fraza:
"Chcę, abyś napisał dla mnie PRD (Product Requirements Document) na podstawie wszystkiego, co do tej pory omówiliśmy."
Dlaczego działa: PRD wymusza comprehensive thinking.
Kluczowy insight
Paradoks definiowania problemu
Standardowo myślimy:
że to my musimy precyzyjnie zdefiniować problem i napisać idealny, szczegółowy prompt, aby AI mogło zacząć pracę. Im bardziej szczegółowo opiszemy zadanie, tym lepsze będą rezultaty.
W praktyce okazuje się, że:
skuteczniej jest zacząć od „pustego” briefu i poprosić agenta AI, aby to on zadał nam 3-5 kluczowych pytań precyzujących, które są mu potrzebne do zrozumienia problemu. Agent staje się aktywnym strategiem, nie biernym wykonawcą.
Dlaczego to jest istotne:
To natychmiast przenosi agenta z roli biernego wykonawcy do roli aktywnego stratega. Agent sam identyfikuje luki w naszym myśleniu, zanim jeszcze zaczniemy właściwą pracę. Tyler pokazuje to w praktyce – zamiast spędzać godzinę na pisaniu perfect prompt, rzuca ogólny brief i pozwala Gigawattowi zadać pytania. Te pytania są często bardziej trafne i nieoczywiste niż to, co człowiek by sam wymyślił.
Test na jutro:
Następnym razem gdy zaczynasz nowy projekt AI, zamiast spędzać godziny na pisaniu idealnego pierwszego promptu, spróbuj napisać tylko cel w jednym zdaniu i zakończyć poleceniem: „Zadaj mi 3 kluczowe pytania, które musisz znać, aby stworzyć dla mnie plan działania” i sprawdź, jak trafne i nieoczywiste będą jego pytania.
✅ Szczegółowa checklista: Budowanie agenta od zera do produkcji
FAZA 1: Research i Discovery
- Przeprowadź deep research (minimum 3 źródła)
- Zidentyfikuj tribal i tacit knowledge w organizacji
- Zmapuj ekspertyzy w zespole
- Zadaj 3-5 clarifying questions
- Stwórz PRD
- Uzyskaj alignment check z klientem
FAZA 2: Projektowanie architektury
- Określ ile agentów potrzebujesz
- Zdefiniuj hierarchię źródeł: RAG → system instructions → web search
- Wybierz modele i ustaw temperature
- Zaplanuj inter-agent communication (JSON/markdown)
FAZA 3: Budowanie RAG i knowledge base
- Zescrapuj relevantne strony
- Dodaj wyniki deep research
- Zorganizuj strukturę folderów
- Włącz „always search”
- Przetestuj retrieval quality
FAZA 4: System Instructions (iteracyjnie)
- Draft V1 w XML: role, context, instructions, criteria, examples
- Dodaj metadata: data, wersja, change log
- Self-evaluation (aim for 85-90/100)
- Rewrite V2
- Użyj meta examples zamiast few-shot
FAZA 5: Observational Evals
- Przygotuj 5-10 syntetycznych inputów
- Sprawdź tone of voice
- Zweryfikuj chain of verification
- Zbierz feedback od klienta
- Inkorporuj feedback do następnej iteracji
FAZA 6: Workflow i Automation
- Zaprojektuj workflow
- Dodaj generative filter
- Zaimplementuj Toast method
- Skonfiguruj integracje
- Dodaj memory management
FAZA 7: Human-in-the-Loop (OBOWIĄZKOWE)
- Zaprojektuj checkpoint przed final action
- Stwórz jasny komunikat: „Ship / Revise / Reject?”
- Zdefiniuj ścieżki workflow
- Ustaw notification system
- Zaplanuj gradual autonomy
FAZA 8: Systematic Evals i Monitoring
- Zdefiniuj metryki sukcesu
- Skonfiguruj continuous evaluation
- Stwórz audit trail
- Zbieraj golden examples
- Regularnie review i iteruj
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.